[s-f] Taniec z Gwiazdami

- Że co? Co ten Leo wymyślił?! - zdziwiłam się tylko po czym podeszłam do drzwi i spróbowałam połączyć się z Leo.
Teraz coś wydaje mi się naprawdę nie tak, zwłaszcza przy jego pytaniu ze wczoraj. Jak nie będzie odpowiadał to otworze drzwi inaczej.

Ekran odpowiedział jej próbom połączenia czerwonym napisem:
LEOPARD not found

Niepokój zaczął rosnąć gdzieś w głębi jej serca, czuła się, jakby jej umysł wiedział, co się dzieje.

A niech to. Po chwili podeszłam do drzwi i zaczęłam kombinować by je otworzyć. Po pierwsze spróbowałam zhackować zamek do tych, które prowadzą do Leo i je otworzyć, a jak nie to przykładam do nich dłonie i staram się telekinezą wyczuć mechanizmy. Powinnam dać radę to otworzyć jakimś sposobem... Co mu też odstrzeliło? Przecież starałam się nim zajmować jak najlepiej i w ogóle... Myślałam nawet o przyjaźni... Jestem wyraźnie wystraszona.

Części łączące moduł z resztą koloni powoli i opornie wchodziły na swoje miejsca pod naporem siły woli Nadii. Czuła pojedyncze kawałki metalu wibrujące cały czas. Gdy usiłowała otworzyć zamek, nagle poczuła szarpnięcie. Zdezorientowana otworzyła oczy i ujrzała za grubą szybą gwiazdy na miejscu następnego modułu.

No niech to! Zostaliśmy kompletnie odcięci!
- Leo ty debilu! - krzyknęłam tylko nieźle wkurzona, patrząc się na gwiazdy.
Czyli nas odciął, zostawił na pastwę kosmosu, pozbawił centrum dowodzenia... I oddzielił część ludzi i w ogóle, co go mogło do tego kurna skłonić?! Współpracujemy już dobry kawałek czasu a tu takie coś.

Gdyby tablet był starym radiem, pewnie zatrzeszczałby przed wypowiedzią informatyka - Klaudia! Moduł oderwał się z jednej strony. Wisicie na jednym łączu, z drugiej strony się oddalacie od koła.

Usłyszała spieszne kroki za swoimi plecami. Osoby przebywające w module najwyraźniej rzuciły się do zamkniętych drzwi.

- Szybko, postaraj się to zablokować jak tylko długo to możliwe! - powiedziałam tylko szybko do informatyka, po czym pobiegłam czym prędzej do drugich drzwi.
Ja tymczasem muszę jakoś drogą informatyczną spróbować otworzyć tamto.

Po drodze do drzwi i panelu obok przyszła jej do głowy kolejna myśl: Skoro jedna strona modułu oddala się, oznacza to, że druga jest wyłamywana. Być może będzie w stanie otworzyć wejście do komory powietrznej, ale prawdopodobnie będą potrzebne kombinezony, żeby przejść dalej - mocowanie modułu mogło w każdej chwili się wyłamać, nawet jeśli było wykonane z mocnej stali.

Niech to! Po drodze szybko zgarniam jeden kombinezon i go ubieram. Po tym ruszam już pewnym krokiem do drzwi. Teraz już dokładnie wiem jak mogę je otworzyć.